Hewito

Tolkien. Moim zdaniem można go nazwać ojcem fantasy. Spora część osób uważa, że to on wymyślił elfy i krasnoludy. Jednak on opierał się na mitologii m.in. nordyckiej (imiona krasnoludów, które odwiedził Bilba, Gimli to nazwa dworu w Asgardzie) Gandalf postać autentyczna. Nawet jeśli nie on to wymyślił to to uporządkował tworząc piękną Trylogię: Władca Pierścieni. Ja również od niego zacząłem przygodę z fantasy, oraz czytanie na poważnie.

Z Tolkiem styczność mam dość długo, zacząłem standardowo od Hobbita, nie jestem pewien, ale może być to pierwsza książka fantasy jaką udało mi się przeczytać. W sumie nic nadzwyczajnego w Hobbicie Tolkien nie zawarł, ale można się tego było spodziewać chociażby po tym, że książka ta powstawała z przeznaczeniem dla dzieci, choć z drugiej strony widać zarys pewnego większego planu jakim była Trylogia. Tutaj już widać więcej z talentu Tolkiena chociaż przy którymś już z rzędu czytaniu wszelkie te opisy stają się dość nudne i zbędne przez co według mnie przynajmniej książka staje się co raz mniej atrakcyjna. Akcja z Bombadilem w pierwszym tomie jest dla mnie dość nie zrozumiała i nie na miejscu. Bo co to miało wnieść ? Co pokazać ? Dla mnie jest to zwykły filler bez którego całość świetnie sobie radzi.

Według mnie najlepszą jak dotąd z książek, które przeczytałem Tolka jest właśnie Sillmarilion, swego czasu dość poważnie interesowałem się mitologią Grecką, a Sill dość mocno mi ją przypomina pod wieloma względami w dodatku jeszcze wszystko jest dość zgrabnie i ładnie zaprezentowane i opisane. Po prostu miło się czyta.

Dzieci Hurina jakiegoś wielkiego na mnie wrażenia nie wywarły, rozwinięte kilka wątków z Sillmariliona kilka dodanych. Dobra książka, ale bez rewelacji.

Jedno trzeba Tolkowi oddać cały świat MiddleEarth jaki stowrzył i poukładał tworzy ciekawą historię, a książki Tolka są świetnym sposobem na pochmurne i zimne dni.