Hewito

Coś tam pamiętam o jakimś chłopcu, który latał samolotem, w pierwszej klasie tą książkę przeczytałem po raz pierwszy, w drugiej też ją przeczytałem. Podobała mi się jak byłem mały. Oprócz niej, trochę później przeczytałem z zaciekawieniem W pustyni i w puszczy, Tego obcego i W 80 dni dookoła świata.

O bachorach z bulerbyn^^ napisałem w sąsiednim temacie:P

Do tego oczywiście Winnie the Pooh:)


więcej nie pamiętam..;(

Heh, książki z dzieciństwa... Ja, prawdę mówiąc, wciąż dzieciństwo przeżywam. I nie lubię żadnych lektur szkolnych. No, chyba, że Hobbit, ale do tego nawet nie podrosłem (5, czy 6 klasa bodajże). Wolę podróże, wytwory wyobraźni, orki, uruk - hai'e, wywerny, bazyliszki, skrzaty domowe - jednym słowem fantasy. W trzeciej klasie (dwa lata temu, miałem 9 lat) przeczytałem książkę, która była już wymieniona wyżej, a mianowicie "O psie, który jeździł koleją". Nie przemówiła do mnie. Ani   "Anaruk, chłopiec z Grenlandii", którą zaszczyt miałem przeczytać trzy lata temu. Nie. Wtedy czytałem Władcę Pierścieni, Anaruk był dla mnie kiczowatą książką. Mając lat pięć przeczytałem prawie dwadzieścia (18-19) tomów Garfielda, a od szóstego roku życia zanurzyłem się w Hogwarcie, Harrym Potterze. W wieku lat siedmiu przeczytałem dwa tomy WP, Hobbita, Rudego Dżila i jego psa... Aktualnie czytam Wiedżmina, jestem po paromiesięcznej przerwie w trzecim tomie sagi "Wiedźmin". Kocham fantasy.