Gotrek. Zabójca Demonów. Inżynier, mędrzec, szaleniec i wojownik

"Kolejne przejście. Góry. Błękitne niebo. Długa dolina. Krasnolud zwany Gotrekiem był tam. Większy, bardziej muskularny i jeszcze bardziej ponury.

Topór zmienił swego właściciela, bracie. Spójrz, jak urósł.

Zabójca wkroczył do doliny, wyglądał na szczęśliwego, że jest w tym miejscu. W dolinie ujrzał spaloną wioskę i wielu martwych krasnoludów. Krasnolud wszedł do jednego z kamiennych domów. Wewnątrz leżało sponiewierane ciało krasnoludzkiej kobiety i jej małego dziecka.


Następna zmiana. Sala krasnoludzkiego lorda. Gotrek Gurnisson był tu znowu. Z pasją kłócił się rozmawiając z długobrodym arystokratą zasiadającym na tronie. Na ustach szlachetnie urodzonego pojawił się uśmiech. Przemawiał z wyczuwalną kpiną w głosie, a potem wykonał gwałtowny gest dłonią, jakby zabraniał Gotrekowi robić, czegokolwiek ten chciał się podjąć - może nawet żądał jego śmierci.

Drugi krasnolud potrząsnął głową i uśmiechnął się ponuro. Lord nakazał swym żołnierzom, by pochwycili topornika. To był błąd. Rozpoczęła się wielka bijatyka. Wkrótce, wszyscy w sali poza Gotrekiem, byli martwi lub zbiegli. Wszędzie leżały krasnoludzkie zwłoki.

Krasnolud podniósł nóż i obciął włosy. Wkrótce, cała jego głowa została ogolona, poza niewielkim pasmem na jej szczycie. Krasnolud wyruszył w świat, by czynić, cokolwiek dyktowało mu sumienie."

Czym dla Was jest ten krasnolud? Tępym zabijaką z toporem? Mam nadzieję, że nie.

Wojownikiem honorowym, Zabójcą szukającym śmierci, osobą chcącą zmazać swe czyny w szlachetnej walce z wrogiem. Tak w skrócie.

Osobą która popełniła tak straszny czyn, że zmaże go jedynie śmierć... Jednak nie samobójstwo, śmierć w walce z wrogami Khazadów, Chaosem, Zielonoskórymi. Zabójcy to szaleńcy gotowi samosiem natrzeć na Waaaaaagh żeby odkupić winy. W sadze W. Kinga widzimy cierpiącą osobę która z elity społeczeństwa upadła najniżej jak tylko można. Zabawka w rękach Bogów.